Piórem Feniksa

Amy

Mniej więcej w drugiej klasie gimnazjum chodziłam na tańce (ekhem, nie powiem, żebym była jakoś utalentowana w tej dziedzinie...) i chciałam z koleżanką napisać o tym historię. Wymyśliłyśmy (w większym stopniu ja, oczywiście) fabułę, same byłyśmy bohaterkami, i jakoś poszło. Pisałyśmy w zeszycie, który teraz wygląda jakby pochodził z innej epoki. Tak jest zniszczony. Mimo to mam miłe wspomnienia z tamtą przygodą.
Potem, na przełomie trzeciej gimnazjum i pierwszej liceum, zaczęłam pisać kolejne opowiadanie, tym razem na klawiaturze, które uważam za kompletnie nieudane, denne. Dzięki niemu jednak postanowiłam napisać kolejne i jeszcze jedno. Więc powinnam być zadowolona i tak w istocie jest.
Dopiero aktualne "Per aspera ad astra" odniosło jakiś (minimalny, ale zawsze) sukces, jest trochę znane i mam kilku stałych czytelników. Można powiedzieć, że uważam je za swoje pierwsze opowiadanie, które mi wyszło.

To moja historia z pisaniem. Nie jest jakaś wyszukana, ale cenię ją bardzo.

Agfa

A tam, czy historia pisania musi być rozbudowana? ;p
Ważne że piszesz i to lubisz (lub kochasz)
a jeśli masz stałych czytelników to tylko świadczy o tym że się innym podoba ^^
Kurcze dzisiaj jak tak czytam wasze historię to aż mnie wena zaczęła łapać na nowy rozdział xDD

Ankeszu

Fajnie Ci się zaczęło. Że opisywałaś siebie. I taniec, a więc coś, co pewnie lubiłaś (skoro miałaś zajęcia) ;)

Anka

W sumie zaczęłaś dość późno, a tak szybko wyrobił Ci się styl... Zazdroszczę.

Amy

W zasadzie to lubiłam. I nadal lubię. ;)

Anka - No nie wiem, czy wyrobił... ^^ nie będę się spierać.
późno, to fakt. obym się nie zatrzymała w rozwoju...

Anka

No a nie? W dwa razy krótszym czasie osiągnęłaś ten poziom, co ja albo i wyższy. A ja ,biedna, się od podstawówki męczę xD


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj