Piórem Feniksa

Mae

Zaczęło się w wieku trzech lat. Nie, to nie żart. Miałam trzy latka, zaszczepioną przez całą rodzinę miłość do książek i maminą maszynę do pisania. I pisałam. Podobno tamta pierwsza historia (o drużynie kotów-superbohaterów) nadal spoczywa gdzieś w rodzinnym archiwum.
Potem był Althus, alternatywny świat, gdzie dobry feniks ścierał się ze złym smokiem, a pomagała mu drużyna antropomorficznych kotów. Do dziś zostały mi trzy zeszyty z opisami postaci oraz jeden, w którym w wieku lat jedenastu spisałam pierwszą księgę tej historii. Na chwilę obecną mam zamiar na podstawie tego materiału stworzyć scenariusz do kreskówki w starym stylu.
Później były epizody rozmaite, "Srebrzyste wichry" (czyli nigdy nieukończone fantasy), aż wreszcie nastał czas "Hellracera", pierwszej powieści, o której pomyślałam na poważnie. "Hellracer" był odejściem od fantasy, powieścią sensacyjną o włoskim (sic!) rajdowcu (sic!). Nad tym, jakim cudem w ciągu paru godzin włoski rajdowiec zmienił się w duńskiego żużlowca, dumam do dziś.
Później, na fali fascynacji żużlem i Skandynawią, wyrosła mi postać Alexa Bjaanda, który w zamierzeniu miał być głównym bohaterem nowego cyklu. I był. Przez jedną, nieudaną acz skończoną, powieść, "Na własne życzenie". Z Alexa i jego otoczenia wyrosła mi cała nowa rzeczywistość, a jej epizodyczne postacie stały się głównymi bohaterami kolejnej powieści, "Siedem lat do Monachium". Później (chociaż wedle chronologii cyklu wcześniej) był "Wróg po fachu", czyli żużel od strony kibica. Niedawno ukończyłam powieść numer cztery, "Huśtawkę na końcu świata" (część do przeczytania na blogu), pierwszą, w której żużel nie odgrywa roli pierwszoplanowej. W planach mam jeszcze 18 powieści z cyklu oraz wiele opowiadań, musicali i innych. Starczy mi, wedle wyliczeń, na najbliższe 20 lat pisania.
I och, ach, ech, uch, była jeszcze psychodeliczna i absurdalna powieść pisana wspólnie z przyjaciółką - "Trzecia wojna sportowa". Troje przyjaciół z lat szkolnych, parę sławnych osób, niebiesko-czerwone porsche i skradziony puchar mundialu. W produkcji kontynuacja - "Czwarty do brydża" aka "Czwarty, by przerzucić most".
I tyle. Znowu się rozpisałam nieprzyzwoicie cokolwiek.

Lena.

A ja Cię znam, znam, a ja czytam Huśtawkę i ją uwielbiam!

[Tak, tak, wiem, wypowiedź nieskażona inteligencją xD]

Ivet

Drużyna kotów, jako superbohaterowie... Haha, nie wpadłabym na tak oryginalny pomysł. xD

Satu Tähti

Ja kiedyś pisałam bodajże o szczyrach z Marsa ^^' nie ma to jak dziecięca fantazja ';p

Yumminae Rais

Szczerze powiedziawszy, opis niezbicie zachęca do Twojej twórczości, a ja kiedyś czytałam ocenę Huśtawki na Poczochranych. Kto wie, może niedługo wpadnę do Ciebie...^^

Mae

Lena: Wypowiedź, po której z serca jakiś olbrzymi kamień mi spadł, więc dzięki xD

Ivet: A to wszystko przez amerykańskie kreskówki. Zło wcielone z nich.

Monoke: Dziecięca fantazja jest najlepsza, nie ma to tamto ;)

Isilianos: Zapraszam, zapraszam. Lubię gości i lubię opinie gości (im bardziej krytyczne, tym lepsze, acz łagodniejszymi takoż nie pogardzę).

agnieszka3201

Pomyśl o wydaniu tego - ja się odważyłam!


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj