Piórem Feniksa

alec

Zapraszam na moją stronę, na której będę umieszczał swoją książkę (którą właśnie pisze)
Na razie, strona jest w budowie, ale można już skosztować odrobinę mojej sztuki.

[link widoczny dla zalogowanych]

Świt Magii to seria książek fantastycznych, mojego autorstwa. Saga "Świt Magii" opowiada przygody Samuela i Polly a także ich towarzyszy, którzy wyruszają niezwykłą podróż pełnej magii, przyjaźni, strachu, bólu i poświecenia.

Fragment pierwszego rozdziału

Bezgwiezdne szafirowe sklepienie senne i wyciszone, zajmowało miejsce nad czarowną doliną. W półcieniu srebrzystego księżyca, w czerniach nieruchomej nocy zmaterializowała się czarna masa, ciemniejsza od świeżego atramentu. Mroczny opar, który wytworzyli nieznajomi wzniósł się ponad polane. Pół tuzina smolistych peleryn opadało lekko ku ziemi, wnosząc pisakowy puch, który przeplatał się pomiędzy nieposłusznymi językami czarnego dymu, puszczając się w pęd tańca. Postacie trwały nieruchomo, w bezgłosie, wpatrując się spokojne przed siebie. W punkt odległy od nich zaledwie o kilka metrów. W niewielką wioskę, odgrodzoną ogromnym ceglanym murem, od spoczywającego wokół niej bezmiernie rozciągającego się świata.
W osadzie panowała nietknięta mglistość, zaledwie w kilku oknach drobnych kamieniczek można było dostrzec, bladawe światła, wygasających świec, przypominające niczym chmarę świetlików, spoczywających spokojnie na odgałęzieniach drzew, czekając na swój kres.
- To tutaj - Stwierdziła jedna zakapturzonych postaci. Głos miała ochrypły i surowy, pozbawiony jakichkolwiek łagodnych uczuć. Głos nietolerujący żadnego zaprzeczania. Mężczyzna stacjonował na czele, swoich towarzyszy. Odwrócił się do nich pojedynczym, zajadłym ruchem. Obskurna peleryna powtórnie, wzbiła kurz pyłu, która kilka sekund wcześniej zdążyła lekko osadzić się na twardej glebie.
Pozostali rozeszli się, tworząc krąg, wpatrując się w coś, co znajdowało się pośrodku nich. Był to krepy mężczyzna. O kredowej twarzy, oczy miał podkrążone i nijakie, spoglądały miłosiernie w każdą stronę. Brudny, i poszarpany, podkurczył się w kłębek lęku.
- Tak, to Haverpad – Wychrypiał, zduszonym, anemicznym półszeptem. Zakapturzona postać, odwróciła się ponownie w kierunku Wioski.
- Idziemy - Oświadczył, wydobywając z pod peleryny kasztanowy pałeczkę z drewna, mierzący paręnaście centymetrów.
- Wyciągnijcie różdżki, nie wiemy, kogo spotkamy - I tak jak on, reszta postaci, wysunęła z pod peleryn różdżki.
- A co z nim Amon? - Rzekła, jedna z postaci gorzkim, kobiecym tonem
- Oczywiście zabić – Odpowiedział zdecydowanie Amon.
- Nie błagam, nie... Ukazałem gdzie jest wioska, proszę nie, nie… - wrzeszczał mężczyzna. Zalśniło krwiste czerwone światło z różdżki kobiety. Krzyki mężczyzny ucichły.

Ankeszu

Kim jesteś? Może się przedstawisz [ w dziale "O nas" ] ?

(Po tym zamieszczonym fragmencie, raczej nie zerknę na resztę...)

MightyRaven

Cóż mogę powiedzieć? Naprawdę ładne opisy wprowadzające, ale trzaska w oczy to, że niemiłosiernie przedłużasz zdania. Motyw z różdżkami jest przereklamowany nie uważasz? Był taki ów siedmioksiąg (tak to się pisze? :P). Dlatego do twej powieści mogą się kleić fani HP. A co z tego wyniknie? PORÓWNANIA.

Tyle ode mnie, a link jest nie aktywny. Proszę o aktualizację :)


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj