Piórem Feniksa

SpinKa

Koma może nie ujęłabym tego tak ostro, ale w zupełności się z tobą zgadzam. Jeśli ktoś naprawdę, ale to naprawdę kocha pisać nie powinien myśleć o tym, że nie ma talentu, że trudno się wybić, że to że tamto, tylko ruszyć tyłek, zagryźć zęby i ruszyć na podbój świata.

A bo to Rowling łatwo przyszło napisanie Harry'ego Potter'a? Na początku nikt tego wydać nie chciał, ale się nie poddała i proszę - sukces jest :)

Ale musimy brać pod uwagę że są wśród nas tacy którzy po prostu lubią zobaczyć pod notką kilka miłych komentarzy, ale na dłuższa metę i tak zamierzają robić co innego. Nie nam osądzać.

Vagabond to naprawdę smutne...

Komatozona

Oczywiscie, ze nie nam osadzac, im mniej konkurencji, tym lepiej ;D

Astrum

A wiesz, jaki ja mam plan?
Prowadzić podwójne życie. Z jednej strony być nudną prawniczką, a z drugiej pisać powieści. Robić to tak, by nikt nie skojarzył tych dwóch osób.

To, co mówisz też jest ciekawe. Zdążyłam cię trochę poznać na forum. Chcesz być prawdziwą artystką: z uzależnieniami, ale twórzącą wspaniałe dzieła. Mi podobają się tacy artyści, chociaż osobiście nie mogłąbym być kimś takim. Bo wyobraź sobie artystę-nieudacznika, który myśli, że ma talent, a tak naprawdę stoczył się na dno, niczego nie osiągnąwszy.

Firiel

Nie zgadzam się co prawda z Komą w stu procentach, ale to nie znaczy, że rozumiem Ciebie, Astrum. Prowadzić podwójne życie - ok, ale gdzie motywacja i nastawienie? Myśląc o sobie jak o nieudaczniku, sama skazujesz się na porażkę. Trochę więcej pewności siebie! ;]

vagabond

Astrum - jakim prawnikiem chciałabyś być? ;>

Kurzok

Po pierwsze chciałabym być artystką, ale taką prawdziwą, która nie widzi świata poza pisaniem i która poświęca się temu wpełni. Jasne, że chce wydać książkę i to bardzo, chcę żeby ktoś przeczytał moją powieść i pomyślał, że nie jest taka zła. Chciałabym być poetką, cytującą Baczyńskiego i Gajcego! Chciałabym oddać się temu w pełni. Może powinnam powiedzieć, że chce odnaleźć pasję?

Alba

Hmmm. Już dostałam w łeb za postawienie wszystkiego na jedną kartę i oddanie się 'hobby', ale mimo wszystko, jeśli wytrwam, spróbuję.
Wiem, że nie przestanę pisać, dopóki będzie sprawiało mi to radość. Dla siebie, znajomych czy obcych czytelników? To już się okaże.
Ale na tym forum jest parę osób, których twórczość chciałabym mieć w formie książki na półce z dedykacją i autografem^^

Astrum

Nie myślę o sobie, jak o nieudaczniku. Jeszcze nie ;D

Oczywiście, warto próbować, ryzykować i ponosić porażki, jeśli istniała szansa na spełnienie marzeń. I jestem gotowa ponosić to ryzyko, tyle tylko, że ja liczę się z nim już teraz. W pierwszej kolejności oczywiście to, czego pragnę najbardziej, ale nie chcę się tylko do tego ograniczać. Dlatego sama chciałabym robić te dwie rzeczy na raz: skończyć prawo i pisać.

Może moje myślenie bierze się właśnie ze strachu przed wyśmianiem. Nie lubię, kiedy coś mi nie wychodzi, wolę być zabezpieczona. Chyba nie zaprzeczycie, że aby osiągnąć sukces pisarski, nie wystarczy wiara w siebie, ale też "to coś", czego boję się, że nie będę miała.

Edit:
Jakim prawnikiem? Szczerze, nie zastanawiałam się jeszcze nad tym. Muszę najpierw zagłębić się w to wszystko, aby podjąć decyzję. Wiem tyle tylko, że prawo.

Komatozona

Astrum, nie wiem, czy starczy ci na to zycia ;)
Chcialabym byc prawnikiem najwyzszego szczebla, ktory pomaga ukryc/wydostac na swiatlo dzienne zbrodnie przeciwko ludzkosci w czasach wojny na Balkanach i rozbijac/zawierac umowy z przemtynikami narkotykow, aaach....
Ogolnie rzecz biorac podobaja mi sie ludzie, ktorzy oddaja sie czemus w pelni.

Boisz sie wysmiania? O nieeeeeee! Bardzo stracilas w moich oczach.

Astrum

Boję się wyśmiania w sprawach, którym się poświęcam. Wszystko inne jest mi obojętne.

A co do czasu. Ja wierzę, że mi się uda.

Komatozona

Ale to jeszcze gorzej!

Astrum

Wiem. Ale co zrobię?
Chociaż z drugiej strony to, że tak bardzo się boję, sprawia, że staram się robić wszystko najlepiej, jak potrafię. Może gdyby było inaczej, zupełnie bym się poddała i nie miałabym już w ogóle żadnych szans w pisarstwie.

Soulmate

Komatozona

Ach, no chyba, ze tak - "strach kontrolowany" ;)
Na mnie tak to nie dziala. Zawsze jestem najbardziej produktywna i robie najlepsze prace po klotni, kiedy jestem wsciekla, absolutnie wsciekla i chce sie czyms popisac i wrocic na pozycje samicy alfa.
Ojej, jestem zla osoba.

Ojej, Soulmate :-*

Ankeszu

Hm, czy wiążę?... No, po trosze. Nie chcę kończyć pisać. Wydać coś - też chcę. Jak się to "coś" dobrego napisze. Ale wiem, że nie będę się utrzymywać na pisaniu ani pisać tylko i wyłącznie dla kasy albo coś takiego.
Moje miejsce w laboratorium, ha.
A wieczorami przy Wordzie. Niektórymi.

Lena.

A ja wierzę, że kiedyś uda mi się coś wydać. Jeszcze nie teraz i z pewnością nie prędko, ale naprawdę wierzę, że jeśli tylko nie spocznę na laurach i będę ciągle pisać, to kiedyś się w końcu uda. Piszę już dwanaście lat, związałam z tym praktycznie całe swoje życie i nie wyobrażam sobie, żebym kiedykolwiek miała przestać. A po co pisać wyłącznie do szuflady (oprócz własnej satysfakcji oczywiście i faktu, że się jest absolutnym, niezaprzeczalnym grafomanem;])? Nie zależy mi na sławie ani pieniądzach, ale miło byłoby kiedyś idąc ulicą zobaczyć, że ktoś czyta moją książkę. Tak po prostu.

Ale na razie wiem, że jeszcze sporo mi brakuje. No i chyba nigdy nie będę Twórcą w stylu Kinga, który potrafi zamknąć się na cały dzień w swoim mieszkaniu i pisać po kilkanaście godzin bez przerwy. To mi raczej nie grozi, jestem zbyt leniwa.

Bulbulcia

King pisze pod rząd? Ha, no to się nie dziwię, że wychodzą mu takie... straszydła?

No ale okej. Ja tak może trochę wstecz ^^
W jednym popieram Vagabond- robimy to, co musimy/powinniśmy, a nie to, co chcemy. Musimy zrobić to, co zapewni nam przetrwanie, a to nie zawsze sprawia przyjemność. Tak jesteśmy skonstruowani i raczej nie da się tego zmienić. Wystarczy tylko odkryć, co nam to przetrwanie zapewni. I tu się zaczynają schodki, nie? X
Pisanie to ogólnie jest frajda. A co będzie? Pożyjemy, zobaczymy.

Och, ja też myślałam o prawie, ale przerażają mnie kodeksy. Wolę uczyć się o defekacji, niż o starostach i innych... pff... Chociaż fajne jest to, że na sali sądowej można sobie uciąć przemiłe pogawędki z prawniczynami po drugiej stronie barykady ^^

Dajen

SpinKa

Tak Dajen koło zapasowe jest dobre. Ja sama studiuję Pedagogikę, a nie poszłam na filologię polską(chociaż wielu autorów to odradza, z faktu, że studia te niszczą indywidualny styl pisania i staje się on cholernie szablonowy i potem trudno się tego pozbyć).
Toteż nie odradzam iść na inne studia - przecież żeby być dobrym pisarzem trzeba mieć doświadczenie i wiedzę w wielu dziedzinach by potem móc to opisać w książce. Ktoś kto studiuje prawo może potem nieźle zabłysnąc wiedzą w np: kryminałach czy coś w ten deseń.

Ale głupim jest też podejście: "ale ja nie umiem, ale to trudno się wybić, ale ja nie mam talentu, takie małe szanse itp."

Ogólnie nie przepadam na Hannah'ą Montaną, ale podobał mi się jeden fragment.

"-Chcę zostać piosenkarką.
-Kochanie masz jedną szansę na milion.
-Wykorzystam ją"

:)

Od samej porażki jest gorszy strach przed porażką :)


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj