Piórem Feniksa

Ankeszu

Pierwsze najważniejsze w fantasy, dostrzec schematy i uwolnić się od nich. Tym sposobem nie jest to wcale takie łatwe. Bo fantasy to nie tylko z obecności istot danych czy magii, a fabuła obyczajowa; raczej musi się coś dziać z tą magią, prawda?
Nudzą mnie opowiadania z wampirami i elfami w obecnej konwencji, ratowanie świata, pewne wątki miłosne...

Monivrian [konto usunięte · Gość

Zgadzam się z tobą. Dobre fantasy można napisać bez elfów i krasnali ^^

pawel1024

Moim zdaniem w dobrym fantasy powinna znajdować się chociaż jedna z fantastycznych ras. Mało jest ciekawych książek, gdzie nie ma: elfów, krasnoludów, magów (czarodziej np. biały pielgrzym :D) no i oczywiście, co najważniejsze powinien być zły charakter, przeważnie to rasa ORKÓW w różnych odmianach (urgali, krugowie). A gdy ich nie ma, to są chociaż jakieś smoki, czy inne stworzenia magiczne. :D

Siadaj, pała!
Najpierw wyraz, znak przystankowy, potem spacja, nigdy inaczej!
Poprawiłam, ale było ciężko.
Kay

Niewidoczna

Można się wznieść poza schematy, można na nich bazować. Czasem dobre wykonanie, liczy się bardziej niż pomysł.

Ja lubię stare wytarte motywy w nowych odsłonach. O tak.
Ale dlaczego nagle tak wiele osób mówi o jakiejkolwiek oryginalności skoro furorę zrobiły wampiry wg. Meyer i pan Potter? Panie nie mają stylu, ani specjalnej innowacji w gatunku nie przeprowadziły...

Trudno jest wymyślić coś innego w dobie, kiedy fantastyka zdobyła taką popularność. Co nie znaczy, że jest to niemożliwe...

Yumminae Rais

W zasadzie, to może warto by było zdefiniować, czym jest fantasy? Pozwoliłam sobie zaczerpnąć definicję z Wikipedii.
Fantasy (z ang. fantazja) – nurt literacki, obejmujący także inne dziedziny twórczości, wywodzący się z szeroko rozumianej fantastyki, zawierający elementy niewystępujące w świecie realnym i niemożliwe do wytłumaczenia w sposób naukowy (takie jak np. magia, mityczne bądź baśniowe istoty, nadnaturalne moce). W odróżnieniu od baśni i bajek, w fantasy wydarzenia i postacie są nacechowane realizmem (o ile pominie się elementy niewytłumaczalne).
To może ja się tak po kolei będę odnosić do każdego z zagadnień wypisanych przez Kay w pierwszym poście, bo jak się rozgadam, to będzie tak, jak wpaść w jakiś gąszcz - ciemno i nie wiadomo, w którą stronę iść, żeby wyjść.
Których wątków unikać? Cóż... ja bym wymieniła jeden - Wielki, Zły Władca Ciemności. (Zapis rozmowy: Eu - Wielki, Zły Władca Ciemności? Is - Nooooo. Eu - Wielki? Zły? Władca Ciemności? Ale w sensie, w sensie? Is - Nooo... Wielki... Zły... Władca Ciemności.) Źli nie istnieją, a dlaczego? Proszę odnieść się do definicji fantasy. ^^
Które są przetarte? Na pewno motyw wędrówki i ratowania świata. Przetarte, owszem, ale nie mówię, że eksplorowanie ich na nowo jest czymś złym. Po prostu wpisują się w stereotyp fantasy, z którego nie raz kpiono i jeszcze nie jeden raz się to zdarzy. W zasadzie przetartość jakiegoś tematu nie decyduje o jego nieciekawości czy mdłości. To sposób, w jaki autor go prezentuje, jego styl i pomysł, decydują o tym, czy da radę z czegoś, o czym setki razy już opowiadano, zrobić coś ciekawego i interesującego, co czytelnik odbierze jako lekkie i miłe.
Co trzeba mieć takiego, żeby napisać naprawdę dobre, wciągające fantasy? Tutaj zaczynają się schody, bo odpowiedź zależy od osobistych preferencji czytelnika. Nie da się na to jednoznacznie odpowiedzieć tak, żeby definicja mogła odnieść się do każdego, kto przeczyta tekst napisany według jakiegoś ogólnego schematu 'dobrego, wciągającego fantasy'. Co najwyżej mogę zakomunikować (bo Eu posądziła mnie o nieznajomość innych słów niż 'odpowiedzieć'), co musi posiadać tekst fantasy, bym mogła go zaklasyfikować do tejże kategorii. Przesłanie, intrygi, tajemnice, swój własny, niepowtarzalny urok, oczywiście nie można zapomnieć o porządnej, dobrze dopracowanej kreacji świata (najchętniej czytam o tych bardziej oryginalnych, gdzie słowa 'elf', 'krasnolud' i 'orkowie' nie istnieją) i żywych, prawdziwych bohaterach. Nie bez znaczenia jest też styl autora. To chyba mogę nawet na tym skończyć, bo jakoś mi się ten post robi coraz dłuższy i zaczynam powątpiewać, czy ktoś w ogóle będzie miał ochotę to przeczytać (Eu - Co ty, kto będzie chciał to przeczytać, zobaczą tylko, że to długie i pomyślą 'a pff!'. Ale pudełko* oddycha!).
Czy każdy? Eu - Jak ktoś ma mózg, to może. Trzeba myśleć. Is - I trochę wyobraźni. Eu - Trochę? Tylko trochę? Is - Trochę dużo? Eu - No, okej. Ale pudełko oddycha i to jest najważniejsze.
Podsumowanie.
- Ale my jesteśmy inteligentne bardzo. Z wykrzyknikiem takim wieeeelkim - powiedziała Eu, robiąc ręką wymach przed siebie i wskazując palcem półkę w szafie. - To teraz podsumowanie od ciebie.
- Ode mnie?
- No, bo podsumowanie od Eu już jest, to teraz jeszcze od ciebie, żeby tak inteligentnie było.
- Emmm...
- Dobre podsumowanie. - Eu znów machnęła palcem. - I teraz już wszyscy wszystko wiedzą. A pudełko oddycha. I gryzie. O, patrz, gryzie! I zgrzyta zębami!

ed. Po wysłaniu.
- A teraz zobaczymy, jak długie to wyszło.
- Łał, Is, coś ty tam napisała?
- Nie wiem, przecież czytałaś cały czas, jak pisałam.
- Ale to było dawno i już nie pamiętam.
Po chwili ciszy.
- O, patrz, a na początku jest nawet inteligentnie. I dalej też. Przez jakiś czas...

Po przeczytaniu całości.
- Ludzie powinni o tej porze spać. Serio, serio, ale w sensie, że w sensie. Borze zielony i gęsty! Pudełko oddycha...

*Isowe, zielone pudełko na płyty

pawel1024

Dobra , ale nikt nie opowiedział na podane pytanie w temacie "jak napisać dobro fantasy ???" Tylko proszę nie pisać porad z Wikipedii :D
Dla mnie to najpierw :
1 napisać plan nie wiece co będzie się dział, aby określi fabułę książka
2 Narysować szkic mapki bez tego trudno zacząć pisać
3 Stworzyć głównych bohaterów( nazwać ich )
4 ustalić czym ma się zajmować
5 stworzyć nazwy krain
6 dużo pisać
. itp.
..
…
….
…..
99 Wydać swojo książkę ,
100 Zarobić dużo kasy :D

Ivet

Haha, dwa ostatnie podpunkty są genialne :D

vagabond

Yumminae Rais

To wiele wyjaśnia^^ Zatem czekajmy razem na odpowiedź pana Roberta^^

Dagi

A nie uważacie, że trzeba łamać stereotypy? Samo fantasy ma dla mnie schemat: jest jakiś problem i bohater, który ma sobie z tym problemem poradzić. I koniecznie, koniecznie jakaś wojna czy bitwa chociażby musi być.

I tak jakoś się nawet dziś uśmiechnęłam, gdy w łapki me wpadł aktualny TT, a ja zobaczyłam dość spory artykuł o serialu "Czysta krew". O wampirach, notabene. Ale nie, nie tych mordujących, strasznych, złych i mrocznych! O wampirach, którzy są marginesem społeczeństwa, a którzy chcą być jak ludzie. O wampirach, które piją sobie sztuczną krew sprzedawaną w napoju Tru:Blood. O wampirach, które są zupełnie inne, niż dotychczas znano. (Choć tego ostatniego pewna nie mogę być, bo w tej tematyce raczej dobrze się nie orientuję).

Reżyserem, scenarzystą i producentem jest zdobywca Oskara za scenariusz "American Beauty" i twórca "Sześciu stóp pod ziemią". Pozostaje mi jako-taka nadzieja, że "Czysta krew" jednak nie będzie amerykańskim gniotem.

...a jeśli nawet, to już jakiś przełom jest w fantastyce, prawda?

Lena.

A moim zdaniem trzeba po prostu uważnie przeczytać artykuł na Nonsensopedii "Jak napisać fantastyczną książkę fantasy" i pisać dokładnie odwrotnie xD

A tak na serio. Wcale nie uważam, żeby nadmierne szafowanie magią, magicznymi rasami, magami i innymi smokami było w fantasy potrzebne. Czasami wystarczy zupełnie zwyczajny świat, jak w Achai Ziemiańskiego, a czasami twórcom udaje się stworzyć perełkę, nie odwołując się do schematów, jakie z fantasy i fantastyką jako taką się kojarzą. Ja na przykład, co już wielokrotnie powtarzałam i powtarzać będę, podziwiam w tym względzie Jarosława Grzędowicza. I jego Pana Lodowego Ogrodu.

A tak na marginesie, Is: zdaje się, że Robert gdzieś tam wcześniej, na poprzedniej stronie już odpowiedział na Wasze uwagi :)

~res

To może ja nieco odświeżę temat.
Większość z Was napisała, że stare rasy, stereotypy o wampirach, walka między dobrem i złem są przejedzone. Ale czy ktoś zmusza, żeby fantasy pisać w swoim świecie, który kreujemy wcześniej, bądź podczas pisania? A dla przykładu Pilipiuk - on też ma ątek o wampirach, ale w gruncie rzeczy jest to ksiązka fantastyczno-obyczajowo-humorystyczna. Wampirzyca całująca się z łowcą, alchemik nauczycielem biologii, albo Stary Jakub Wędrowycz jako niby mag, który potrafi zmienić pogodę.
Nikt nie ma prawa wpisywać, że fantasy to inny świat. Bzdura. Fantasy, to nasza wyobraźnia, która ukazuje coś niezwykłego w dniu codziennym. Choć przyznam, że chociażby Świat Dysku Pratchetta bardzo przypadł mi do gustu.
Może zatem nie twórzmy nowych ras, nie zmieniajmy krasnludów z domowników Madagaskaru, tylko pozólmy swojej wyobraźni znaleźć coś fantastycznego w otaczającym nas na co dzień świecie.

Ankeszu

Cokolwiek bym nie wiedziała, dla mnie słowo "fantasy" zawsze narzucać będzie osobny świat i nigdy nie będzie się równać fantastyce. Może dlatego, że słowo fantasy wśród mało zorientowanych, w mediach, w grach - większości tak się kojarzy. Gra fantasy? O, to pewno nowy świat.

Może kontynuujmy wątek, ale rozdzielając:
Jak napisać dobre fantasy, w sensie opowiadanie fantastyczne?

Jak napisać dobre fantasy z akcją we własnym świecie?

Oba mają wady i zalety. Właściwie, mam wrażenie, że łatwiej napisać dobre opowiadanie fantastyczne niż w nowym świecie. Bo nowy świat musi być dopracowany. Dla mnie np. zmorą jest kwestia religii w światach - jako ateistka mam problemy ze zrozumieniem takich rzeczy, a jak nie rozumiem, to i sztucznie wychodzi. Dlatego nie wgłębiam się w o najczęściej.
Trzeba też przemyśleć geografię (raz wzorowałam się na australio-nowozelandzkich klimatach, rana Skandynawii, raz na Hiszpanii, ale przeważa i tak zwykły masowya Polsko-Anglio-USA klimat.) A za tym idzie też historia, ludzka, ale i natury. Rasy? Oczywiście, że tak. Arabowie, Sycylijczycy, czarnoskórzy nieolnicy z Południowego Kontynentu, skośnooki Północny. Fantasy może też stanowić grę z czytelnikiem, ile ze swojego świata pozna? Poprzez skojarzenia też można budować świat, wyzwolić odpowiednie odruchy w czytelniku. Zakon, walczący o ziemię zjednoczonych unią dwóch państw... Takie tam...

Fantastyczne opowiadanie, czyli wg mnie takie, w których jest coś nadprzyrodzonego, jakaś moc, duch, rasa (a kysz stereotypowym wampirom, wilkołakom!) - nawet czarownica, ot choćby, zgrabnie wpleciona w ludzką historię. Ciężej napisać, by miało i sens, i klimat, i nie powielało schematów.

Furin

Jestem tu nowy, sam tworzę fantasy, własny świat od podstaw szukając nowych rozwiązań w różnych dziedzinach. Moim skromnym zdaniem prawdziwy świat fantasy powstanie wtedy gdy na prawdę uwierzymy w niego. Jeśli sami się do niego przeniesiemy. Nie trzeba rezygnować ze starych schematów. Trzeba połączyć to co stare z tym co nowe. Nie można zrezygnować ze starych obrazów ras itp. Elfy nie mogą nagle stracić swojej urody, głosu i stać się nagle niziołkami. Czytelnika zrazić może nasza innowacyjność. Można zacząć tworzyć nowe rasy, klasy z tego co już posiadamy. Ja np. z klasy druidów stworzyłem osobną rasę wywodzącą się od ludzi:) wszystko trzeba zacząć od mitologii. Stworzyć świat, napisać jego historię od powstania, stworzyć mapę a następnie umieścić odpowiednie wydarzenia w tym świecie.

Yumminae Rais

W sensie na początku stworzyć cały świat? Taki z najdrobniejszymi szczegółami i w ogóle wszystkim?

Furin

W przypadku fantasy moim zdaniem tak. By ten świat miał własną historię, mitologię itd. By stał się w pewnym sensie prawdziwy i żywy. Podobnie do Tolkiena:) Takie jest moje zdanie. Gdy mamy gotowy świat, wiemy jak wygląda, znamy jego historię, religie, znamy każdy kraj, klimat jaki w nim panuje, z czego słynie itd. itd. Wtedy możemy umieścić własną historię w tym świecie, która stanie się tak samo prawdziwa jak świat który został przez nas stworzony. Jest dużo pracy przy tym to fakt. Sam coś o tym wiem, ale moim zdaniem warto. Może, ktoś kiedyś stworzy świat, lepszy niż Tolkienowe Śródziemie, z jeszcze lepszą historią...

Sunrise

Stworzyłeś taki świat/światy?
Tak wnioskuję przynajmniej... To chciałabym przeczytać jakąś historię osadzoną w świecie, myślisz, że mógłbyś mi wysłać jakąś?

Furin

Jestem w trakcie tworzenia takiego świata. Zostało mi skończenie mitologii i narysowanie mapy. Nie jestem także zbytnio dobrym pisarzem, ale jeśli bardzo chcesz mógłbym napisać coś i Ci podesłać:)

Yumminae Rais

Obawiam się, że świat Tolkiena nie został stworzony w sposób, który prezentujesz. O ile dobrze pamiętam i czegoś nie przekręciłam, pan Ojciec Gatunku opowiadał bajki swoim dzieciom (czyli najpierw tworzył historie), a jego świat rozwinął się właśnie dzięki temu. Później, oczywiście dopracował go i tak dalej, ale, niestety, to nie jest trafiony przykład na poparcie tezy.

Sunrise

Dobra, to wyślij na [link widoczny dla zalogowanych] ; )
Ciekawa jestem jak sobie to wymyśliłeś, bo też taki świat gdzieś tam stworzyłam.


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj