Piórem Feniksa

Nawia

Znowu spojrzała w lustro.
"Nie..., pomyślała. Z takim wyglądem nie może być dzisiaj tak źle!"
I tak się pocieszając, zabrała kurtkę i wybiegła do szkoły, "przez przypadek" zapominając o swoim obowiązku.

Amy

Wchodząc do szkoły, miała nieodparte wrażenie, że większość ludzi dziwnie na nią patrzy. O co im chodzi, myślała gorączkowo, co rusz spuszczając głowę.
Doszła do swojej szafki, przekręciła zamek, otwierając drzwiczki. Z westchnieniem zerknęła na swoje odbicie w małym lusterku i wytrzeszczyła oczy. Jej włosy wcale nie wyglądały tak idealnie, jak jej się zdawało. Na końcówkach grzywki widniały jasne plamki, jakby wytarzała się w mące, a od ulubionego lakieru pod wpływem wiatru zrobiła się istna szopa na głowie.

Muszę coś z tym zrobić, pomyślała wściekle, odwracając się i robiąc krok w prawą stronę. Z tego zdenerwowania zapomniała zamknąć szafki i zdążyła tylko zobaczyć, jak niski rudzielec wpada na otwarte drzwiczki, po czym ląduje na ziemi.

- Niedorozwinięte bachory - mruknęła i zamknęła szafkę z całej siły.

Satu Tähti

Szybkim krokiem ruszyła do łazienki. W torbie jak zwykle miała kieszonkowy lakier do włosów i grzebień. Postanowiła, że skoro i tak jest rozczochrana to zrobi sobie fryz a`la EMO xd

Agfa

Była tak zajęta układaniem swojej fryzury, że nie zwróciła większej uwagi na rozbrzmiewający w całej szkole dzwonek, który obwieszczał początek lekcji. W efekcie spóźniła się piętnaście minut na anglika.

Satu Tähti

-przepraszam za spóźnienie -powiedziała z zabójczym uśmiechem Alice. Nauczyciel otaksował ją wzrokiem i kazał usiąść na swoim miejscu.

Amy

Alice przeszła obok biurka nauczyciela, skierowała się do swojej ławki, ale zahaczyła o leżący na ziemi plecak i runęła jak długa. W klasie słychać było tylko jedno - dziki śmiech.

Satu Tähti

Szybko podniosła się z podłogi przybierając minę a`la 'nic mi nie jest, tego w ogóle nie było' xd

Amy

Z pośpiechem usiadła w końcu w swojej ławce i odetchnęła z ulgą. Nawet nie spojrzała na profesora Berginsa, ogarnęła wzrokiem całą klasę, chcąc dowiedzieć się, jakie wrażenie robi na nich jej nowa fryzura. Wszyscy byli zajęci sobą, jedynie Krispin odwrócił się w stronę Alice i uśmiechnął się szeroko.
Dziewczyna skrzywiła się. Gdyby tylko nie brakowało mu przednich zębów...

Agfa

Krispin wyraźnie nie przejął się miną swojej koleżanki. Puścił do niej oko jeszcze szerzej się uśmiechając. Po czym podniósł rękę, tak jak robią to kujony gdy chcą na chama na siłę odpowiedzieć na zadane przez panią pytanie.
Nauczyciel zmierzył go dziwnym spojrzeniem i nic nie odpowiadając pochylił się nad dziennikiem.
-Proszę pani! ja się zgłaszam - odezwał się w końcu zniecierpliwiony chłopak.
Nie widząc innego wyjścia, zareagowała.
-Słucham?
Dzieciak wyraźnie ucieszył się, że pan raczył mu odpowiedzieć i odezwał się wesoło:
-Mogę usiąść z Alice?

Satu Tähti

Klasa wybuchnęła śmiechem, a Alice spiekła buraka i powiedziała coś, co można tłumaczyć jako 'spadaj'.
-Oczywiście Kryspin. Pomożesz Alice w zadaniach -odparł nauczyciel, a dziewczyna myślała, że zaraz puści pawia. xd

Amy

Jedna nieścisłość - Nawet nie spojrzała na profesora Berginsa...

Nauczyciel. Facet. ^

Satu Tähti

juz poprawiłam ;)

Soulmate

Chłopak, w stanie radosnego uniesienia, z największą niezdarnością zrzucił na biurko obok Alice stos swoich książek, a dziewczyna aż podskoczyła na krześle.
- Boże, co za tuman... - jęknęła półgłosem.

***
Mam pytanie, dlaczego realia tego opowiadania osadzone są w Anglii?
***

Agfa

nie są ;pp znaczy nikt nie ustalił gdzie. mogą być w Australii, w Ameryce, w Anglii nawet w Indiach ;pp po prostu ktoś wymyślił Alice wiec do Polski mało pasuje ;pp

Agfa, uwaga na błędy i nazwy własne! ;)
Monoke
Podpisuję się wszystkimi łapami, POLSKI, wielką literą, błagam!
Moderator Wredny

Soulmate

Rozumiem, a szkoda.

Agfa

Chłopak udał, że tego nie usłyszał. Uśmiechnął się szeroko. Z początku lekcja mijała normalnie, jednak z Krispinem już tak jest, że nie usiedzi w ciszy dłużej niż 5 minut.
Zaczął rozprawiać o końcu świata, który według niego miał nastąpić dziewięć lat temu...
Alice pożałowała, że nie posiada czegoś takiego jak zatyczki do uszu.
Miała ochotę krzyczeć: RATUNKU!

Soulmate

Ratunek nadszedł, ze strony nauczyciela, który wołał ją do tablicy.

Agfa

Kazał jej zapisać definicję trenu. Dziewczyna wpatrywała się w niego tępo. W końcu w przebłysku genialność zaczęła zapisywać:
dren - jest to taki pojemniczek, z rurką który odprowadza krew po operacji..

Satu Tähti

Kryspin zaczął chichotać pod nosem. Po chwili rzucił jej mały liścik.

Agfa · Wysłany: Śro 16:36, 18 Mar 2009 Temat postu:

Chwyciła się ostatniej deski ratunku i złapała karteczkę.
Była pewna, że Krispin przesłał jej odpowiedź. Jak bardzo się myliła..

Ludzie no piszta coś ^^


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj