Piórem Feniksa

Robert

- Nie? - zapytała, podnosząc się z błota. - To czemu znowu zacząłeś mnie prześladować? Nie wystarcza ci to, co zrobiłeś mi w Pradze?
- W Pradze? - Na jego twarzy odmalowało się autentyczne zakłopotanie. - O czym ty mówisz?

Chiyo

- Nie udawaj, że nie wiesz! - poczuła, jak wstępują w nią nowe siły, które tyle lat czekały, aby się na nim wyładować. - Praga, most świętego Karola, wieczór nad rzeką, nocna wycieczka! - wymieniała podniesionym, drżącym z emocji głosem.

Astrum

- Więc jednak wiesz - jęknął i przeczesał palcami mokre włosy. - Ale to nie było tak, jak myślisz. To... - zawahał się. - To nie była moja wina, to nie była niczyja wina.

Robert

Greta zaczęła płakać na samo wspomnienie tamtego wieczoru... Podeszła do niego i zapytała:
- Więc czyja? Czyja, do cholery, to była wina?

Ankeszu

Jeny ale się gmatwa xD

Jak mógł tak mówić? Nic nie wiedział. Nie rozumiał, jak się wtedy czuła, jak bardzo bolała ją ta cała sytuacja. Nie chciał nawet zrozumieć. Po prostu nagle chciał znów wtargnąć w jej życie, znów parę miłych miesięcy - by zafundować kolejny zimny prysznic. Czy też kąpiel w rzeczce. Uderzyła go pięściami; nie mogło zranić to mężczyzny, ale przynajmniej wyrażało jej cierpienie...

Robert

- Nie, Henry - powiedziała, przestając łkać. - Nie zrobisz mi tego znowu.
Odwróciła się i odbiegła, nie obracając się. Nie widziała, jak z oczu Henry'ego zaczynają ściekać pojedyncze łzy, tak podobne do tych, które ona przed chwilą roniła.

*

Astrum

Patrzył na nią, nie wierząc, że to wszystko skończyło się właśnie w taki sposób. Nienawidziła go, a przecież jemu na niej zależało. Może nawet... może nawet ją kochał.
Odwrócił się i odszedł w przeciwnym kierunku, ale w głowie miał już gotowy plan.

Robert

OK, było świetnie. Kończymy tę scenę i zaczynamy nową. Oczywiście wciąż to samo opowiadanie. ;)

A jeśli mogę mieć prośbę - nie rozkaz, brońcie bogowie, to nie tylko moja zabawa - to nie uderzajmy w taki ckliwy melodramat. Może jakiś thriller? :twisted:

Ankeszu

Nie było słońca, deszczu ani żadnej innej konkretnej formy pogody. Po prostu: niebo wisiało nad nimi, niby jakieś chmurki, ale nic nie kropiło, nie zimno, nie chłodno. Dziwna pogoda, ale pasowała do biwaku.

Można przerobić na thriller, wszystko. :) A może... kryminał? Znaleźć dziewczynę martwą?

Robert

Henry grzał stopy przy ogniu obserwując ładną dziewczynę po drugiej stronie. Chyba miała na imię Greta. Bardzo mu się podobała.

Taka retrospekcja. ;)

Astrum

Ale nie tylko jemu. Zdawał sobie sprawę, że spojrzenia jego kolegów również są skierowane w jej stronę. Wtedy postanowił, że musi ją zdobyć, choć sam jeszcze do końca nie wiedział, co ma dokładnie na myśli.

To jaki gatunek wybieramy?

Robert

Będziemy o tym gadać w temacie o podsumowaniach opowiadań. ;)

Agfa

Nie był typem Casanovy. Nigdy nie podrywał nikogo dla zabawy.

no dobra żeby nie było że jesteś ostatnia ;pp

Ankeszu

Zerknął nań jeszcze raz. Dziewczyny grały w siatkę; męska część wycieczki, na której to głowie zostawiono sprawy ogniska i namiotów, zajmowała się wyznaczonymi zadaniami... Podpatrując co jakiś czas w stronę pań. Niby wszystko w porządku, czuć było jednak napięcie między mężczyznami.
Była piękna. Roześmiana, z zaróżowionymi od wiatru policzkami. Nosiła zwiewną bluzkę na ramiączkach, prześwitywał czerwony stanik.

Satu Tähti

Podniósł się z ziemi i już chciał podejść do niej i się przedstawić, gdy usłyszał trudny do zidentyfikowania dźwięk dochodzący z lasu. Obejrzał się za siebie, jednak między drzewami nie zobaczył nikogo. Znów spojrzał na dziewczynę, lecz ciekawość wzięła górę. Wszedł między wiekowe dęby, co chwila do jego uszu dolatywał ten sam, intrygujący odgłos. Nagle spomiędzy drzew wyłonił się zarys ruin....

Agfa

O matko xDD Kolejny wątek hahah ^^ nie no nie umiem nic wymyślić xDD

Rudzia

Przeszył go dreszcz, gdy spostrzegł jakąś ciemną postać przemykającą między zniszczonymi murami. Ten szczególny, intrygujący dźwięk nadal brzmiał w jego uszach. Czuł strach, a jednak to ciekawość dała górę. Zrobił krok do przodu.

Astrum

- Co tutaj robisz? - usłyszał zimny, przenikliwy głos. - Jeżeli chcesz przeżyć...
Przestał słuchać, zapragnął jak najszyciej się wydostać, powrócić do reszty. Brnął przed siebie, ale czuł, że stracił już orientację.

Robert

-- Anulowane --

Agfa

Henry zaintrygowany, a zarazem przerażony tym co zobaczył zastygł w bezruchu.

Ej czemu anulowałeś? ja już poprawiłam do twojej wersji ;pp i twoja była lepsza


	Piórem Feniksa forum stowarzyszenia młodych pisarzy		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj